De werken omvatten de restauratie van de beschermde gedeeltes van het gebouw en de aanpassing van het gebouw aan de hedendaagse technische vereisten van de opera. De oorspronkelijke neoklassieke stijl van de opera wordt behouden, maar op het dak wordt een modern volume met drie niveaus toegevoegd.
Boven de hoofdzaal worden grote metalen balken met een spanwijdte van 22 m aangebracht om de drie nieuwe vloerniveaus te dragen. Het historische plafond wordt vanaf het begin van de werken door een tijdelijke structuur beschermd tegen de weersinvloeden en mogelijke schade tijdens de werken. Boven het podium wordt een nieuwe metalen structuur voorzien die afgestemd is op de nieuwe technische uitrustingen voor de decorbouw.
De extra windbelasting die uit de verhoging van het gebouw voortvloeit, wordt opgevangen door betonwanden in de nieuwe liftkokers en in de toneeltoren.
O, zoals in KOW. De Koninklijke Opera van Wallonië is een lyrisch en magisch universum, met een tikkeltje mysterie. Het is een plek waar dingen worden gecreëerd, waar wordt geleefd en waar ervaringen worden gedeeld. Je komt er vol ongeduld, hoop of nieuwsgierigheid. Het gebouw intrigeert in de eerste plaats met zijn moderne aluminium claustra die de lijnen van een notenbalk voorstelt: wanneer de zon op de gevel reflecteert, lijkt het te zingen, en de hele stad met hem.
In het kloppende hart van de KOW haalt de geschiedenis het publiek in vanaf het witte marmer van de hal. Op de grote trap met rode loper waant de bezoeker zich een artiest. Het Grétrysalon en de fonkelende kristallen lusters uit Murano, het fluweel en het goud in de zaal, het in 1903 door Emile Berchmans geschilderde plafond … De schitterende rijkdom van dit 200 jaar oude huis ontroert, verbaast, fascineert.
